
Obyś tylko doświadczyła
wreszcie dobrego człowieka,
byś go słowem otuliła
i zamknęła w swych powiekach.
Lecz pamiętaj, swego czasu
jeśli znajdziesz się w nieswoim,
wezwij mnie lub Wilka z Lasu –
– Ja spróbuję Cię ukoić!
Obyś tylko doświadczyła
wreszcie dobrego człowieka,
byś go słowem otuliła
i zamknęła w swych powiekach.
Lecz pamiętaj, swego czasu
jeśli znajdziesz się w nieswoim,
wezwij mnie lub Wilka z Lasu –
– Ja spróbuję Cię ukoić!
„.. słowem otuliła
i zamknęła w swych powiekach”. Te słowa ujmują. Lekkie, płynące.. . Dziękuję ten utwór przemawia do mnie. Co sądzisz o ostatnim zdaniu?
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Basiu,
czy chodzi Ci o zdanie, które przytoczyłaś?
Ogólnie to fragment czegoś większego sprzed lat, wielu lat.
Pozdrawiam
PolubieniePolubienie
Było dla mnie pięknie, jakoś inaczej niż zwykle u Ciebie, tzn.rozumiałam i wyobrażałam. A to utulić jakoś zakuło. Bardziej widziałabym, że nie od razu zbliży się tak do mnie aby utulić, ale to takie tam moje patrzenie
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Każdy z nas nieco inaczej patrzy na teksty i to normalne.
Ja uważam to zdanie za dobre, lubię takie przenośnie. Ale to indywidualne.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Masz rację. U mnie z czegoś to wypływa, że chciałabym, aby w razie czego wspomógł, ale nie zaraz tulił
PolubieniePolubienie
Piękny 🙂 Od razu przyciągnął moją uwagę. Jest tak… prosto napisany i porusza odpowiednie struny w nas samych. Wg. mnie jakby tęskne.
Zdecydowanie muszę zapoznać się z większą ilością Twych tekstów :]
P.S. Jest możliwość kontaktu z Tobą? Nie widzę w blogu możliwości napisania wiadomości. Chyba, że jestem ślepa na to.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Graiel,
bardzo mi miło, że tekst Ci się tak podobał. A do innych jak najbardziej zapraszam.
Kontaktu do mnie tutaj nie ma, nie widzę takiej potrzeby, ale zawsze możesz odnaleźć moją stronę autorską na fb pod tym samym imieniem i nazwiskiem i tam wysłać wiadomość. A jak nie masz fb, to tzw peszek.
Dziękuję za wizytę i pozdrawiam.
PolubieniePolubione przez 1 osoba